به گزارش مجله خبری نگار، این کشف تصورات قبلی را در مورد چگونگی ظهور "بلوکهای سازنده" حیات که احتمالا در فضای خالی یخی بین ستارگان متولد شدهاند و سپس از طریق شهاب سنگها یا دنباله دارها به سیاره جوان رسیدهاند، معکوس میکند.
محققان آزمایشگاه W. M. Keck دانشگاه هاوایی شرایط ابرهای متراکم گرد و غبار و گاز کیهانی را شبیه سازی کردند، مخلوطی از گازهای ساده را تا نزدیک به صفر مطلق (منفی ۲۶۳ درجه سانتیگراد) خنک کردند، آنها را در معرض ذراتی قرار دادند که پرتوهای کیهانی را تقلید میکنند و به تدریج آنها را گرم کردند، همانطور که هنگام تشکیل ستارگان اتفاق میافتد. در نتیجه، طیف وسیعی از اسیدهای آلی به دست آمد، از جمله آنهایی که در چرخه کربس نقش دارند، فرآیندی که مواد مغذی را به انرژی در سلولهای همه موجودات زنده تبدیل میکند. همین ترکیبات قبلا در نمونههایی از سیارکهای ریوگو و مرچیسون یافت شده است که منشأ فرازمینی آنها را تأیید میکند.
پروفسور رالف کایزر توضیح میدهد: "گویی خود جهان "کیت آغازگر برای زندگی" را راه اندازی کرده است و آزمایشهای ما نشان داده است که مواد آلی پیچیده میلیونها سال در فضا انباشته شده و سپس در سیارات جوان کاشته شده است. از آنجایی که سیارات از گاز و غبار در اطراف ستارگان جدید تشکیل شدهاند، این مولکولها ممکن است به سیارکهایی نقل مکان کرده باشند که بعدا آنها را به سطوح سیاره منتقل کردهاند و باعث واکنشهای شیمیایی شدهاند که اولین سلولها را به وجود آورده است.
میسون مک کانالی، دانشجوی کارشناسی ارشد گفت: "ما اکنون ابزارهایی برای درک چگونگی پیدایش حیات در گوشههای دیگر کهکشان داریم و دانشمندان فرض میکنند که گام بعدی جستجوی فرآیندهای مشابه در دادههای تلسکوپ است که مناطق فعال تشکیل ستاره را مطالعه میکند. اگر این فرضیه تأیید شود، این امر دامنه مکانهایی را که باید در آن حیات فرازمینی جستوجو کرد، محدود میکند، زیرا پایههای شیمیایی آن ممکن است در سراسر جهان مشترک باشد.